• صفحه اصلی
  • مرور
    • شماره جاری
    • بر اساس شماره‌های نشریه
    • بر اساس نویسندگان
    • بر اساس موضوعات
    • نمایه نویسندگان
    • نمایه کلیدواژه ها
  • اطلاعات نشریه
    • درباره نشریه
    • اهداف و چشم انداز
    • اعضای هیات تحریریه
    • همکاران دفتر نشریه
    • اصول اخلاقی انتشار مقاله
    • بانک ها و نمایه نامه ها
    • پیوندهای مفید
    • پرسش‌های متداول
    • فرایند پذیرش مقالات
    • اخبار و اعلانات
  • راهنمای نویسندگان
  • ارسال مقاله
  • داوران
  • تماس با ما
 
  • ورود به سامانه ▼
    • ورود به سامانه
    • ثبت نام در سامانه
  • English
صفحه اصلی فهرست مقالات مشخصات مقاله
  • ذخیره رکوردها
  • |
  • نسخه قابل چاپ
  • |
  • توصیه به دوستان
  • |
  • ارجاع به این مقاله ارجاع به مقاله
    RIS EndNote BibTeX APA MLA Harvard Vancouver
  • |
  • اشتراک گذاری اشتراک گذاری
    CiteULike Mendeley Facebook Google LinkedIn Twitter Telegram
دوفصلنامه علمی - پژوهشی مطالعات قرآن و حدیث
مقالات آماده انتشار
شماره جاری
شماره‌های پیشین نشریه
دوره دوره 11 (1396)
دوره دوره 10 (1395)
دوره دوره 9 (1394)
دوره دوره 8 (1393)
دوره دوره 7 (1392)
دوره دوره 6 (1391)
دوره دوره 5 (1390)
دوره دوره 4 (1389)
دوره دوره 3 (1388)
دوره دوره 2 (1387)
دوره دوره 1 (1386)
شماره شماره 2
شماره شماره 1
تقویان, عباس. (1391). تفسیر به رأی؛ چیستی و چرایی. دوفصلنامه علمی - پژوهشی مطالعات قرآن و حدیث, 1(2), 53-68.
عباس تقویان. "تفسیر به رأی؛ چیستی و چرایی". دوفصلنامه علمی - پژوهشی مطالعات قرآن و حدیث, 1, 2, 1391, 53-68.
تقویان, عباس. (1391). 'تفسیر به رأی؛ چیستی و چرایی', دوفصلنامه علمی - پژوهشی مطالعات قرآن و حدیث, 1(2), pp. 53-68.
تقویان, عباس. تفسیر به رأی؛ چیستی و چرایی. دوفصلنامه علمی - پژوهشی مطالعات قرآن و حدیث, 1391; 1(2): 53-68.

تفسیر به رأی؛ چیستی و چرایی

مقاله 3، دوره 1، شماره 2، بهار و تابستان 1387، صفحه 53-68  XML اصل مقاله (1134 K)
نویسنده
عباس تقویان*
استادیار رشته علوم قرآن و حدیث دانشکده الهیات، معارف اسلامی و ارشاد دانشگاه امام صادق(ع)
تاریخ دریافت: 15 آبان 1391،  تاریخ پذیرش: 15 آبان 1391 
چکیده
در بحث روش‌های تفسیری، مسئلۀ «تفسیر به رأی» پیوسته یکی از لغزشگاه‌های خطیر در امر تفسیر قرآن بوده است. خاستگاه این موضوع که بعضاً با عناوین مشابه دیگری همچون «قول به رأی» یا «تکلم به رأی»، از آن یاد می‌شود، مجموعۀ روایاتی است که در جوامع روایی و متون تفسیری فریقین نقل شده و همواره اندیشۀ مفسران را به خود مشغول ساخته است. لحن بسیار تهدید‌آمیز این روایات که از یک سو، عامل تفسیر به رأی را تا سر حد کفر و مستوجب آتش دوزخ شدن پیش می‌برد و از سوی دیگر، نتیجۀ این نوع تفسیر را ولو صحیح، بدون ارزش و اعتبار علمی می‌داند، هر پژوهشگر مسلمانی را وامی‌دارد دربارۀ سند و حدود دلالت روایات وارد در این زمینه تأمل کند؛ به‌ویژه آنکه قرآن کریم با تعابیر مختلف نظیر «أَفَلا یَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ...» (نساء:82 و محمد:22) و «کِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَیْکَ مُبَارَکٌ لِیَدَّبَّرُوا آیَاتِهِ وَلِیَتَذَکَّرَ أُولُو الألْبَابِ» (ص:29) و نظایر آن لزوم تدبر و تعمق در قرآن را به همگان گوشزد می‌کند. این بدان معناست که ما همان‌طور که مأمور به تدبر در قرآن هستیم، باید خود را از آفت هولناک «تفسیر به رأی» در امان نگاه داریم. مطمئناً اگر معنای تفسیر به رأی واکاوی شود، خودبه‌خود مفهوم صحیح تفسیر و تدبر در قرآن روشن خواهد شد. این جستار بر آن است که به دو سؤال اساسی زیر پاسخ گوید:
الف. روایات ناهی از تفسیر به رأی و نظائر آن تا چه حد دارای اعتبار است؟
ب. حدود دلالت این روایات و وجه تمایز تفسیر به رأی از تدبر مورد تأکید قرآن چیست؟
کلیدواژه‌ها
قرآن؛ تفسیر؛ روش‌‌های تفسیری؛ تفسیر به رأی؛ تفسیر عقلی؛ تفسیر اجتهادی؛ تدبر در قرآن
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 2,677
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,271
صفحه اصلی | واژه نامه اختصاصی | اخبار و اعلانات | اهداف و چشم انداز | نقشه سایت
ابتدای صفحه ابتدای صفحه

Journal Management System. Designed by sinaweb.